Herfabricage in een grensoverschrijdend netwerk

Massaproductie vereist van bij het allereerste ontwerp van de objecten een benadering die een sociale dimensie kan hebben. De taakverdeling tussen opeenvolgende en geijkte operaties maakt het werk mogelijk om mensen aan te werven met weinig of geen kwalificaties en ze bij een zinvol collectief project te betrekken. Bovendien kan het leren omgaan met een specifieke machine deel uitmaken van een leerproces en het vertrouwd raken met bepaalde aspecten van industriële beroepen: planlezen, zelfcontrole, teamwerk, veiligheidsmaatregelen, assimilatie van instructies, productietijd, enz.

Alle aspecten die gepaard gaan met het ontwerp van een industrieel object vormen samen een complex geheel waarbij al de middelen van een structuur worden ingezet. Het product moet economisch leefbaar, haalbaar, aantrekkelijk, functioneel, verkoopbaar robuust, enz. zijn. Het moet worden ontworpen, de productiekosten moeten worden geverifieerd en gecontroleerd, er moet een marktanalyse worden uitgevoerd, en de productiearbeid in de workshop moet worden georganiseerd. Al deze stappen zijn bij uitstek vormgevend en zijn een goede manier om innovatiemogelijkheden te ontwikkelen, ervaringen op te doen en onafhankelijkheid van een bedrijf te bereiken.
Dit vertaalt zich in een drievoudige meerwaarde:

Aan massaproductie zijn bepaalde eigenschappen verbonden.

Taakverdeling: in tegenstelling tot ambachten waarbij het object door één persoon is ontworpen en vervaardigd.

Het gebruik van machines: die onder andere een manuele handeling kunnen nabootsen.

Geherfabriceerde producten kunnen een alternatief zijn voor overconsumptie, maar ze moeten meer bieden dan enkel het argument voor hergebruik. De werkmodule WM6 wil bedrijven bewustmaken en ondersteunen in dit proces van professionalisering bij het ontwerpen, standaardiseren en op de markt brengen van producten, zodat ze aantrekkelijk en concurrerend zijn.

Het "multi-proces", ofwel de ontwikkeling van objecten die het resultaat zijn van de montage van onderdelen uit verschillende materialen en verschillende vormgevingsprocessen, is een logisch antwoord op de overwegingen die we eerder hebben opgesomd.

Teneinde de investering in de realisatie van deze nieuwe objecten te optimaliseren en de producten te kunnen verkopen in hoeveelheden die het hele economische model (van de waardeketen) levensvatbaar maken, is het noodzakelijk om het gebied uit te breiden waarin deze producten een commerciële waarde hebben. Het REC²-project biedt geïnteresseerde kringloopcentra de mogelijkheid om een netwerk van winkels op te richten voor geherfabriceerde producten.

De plaatselijke Ressourcerie^® beheert een welgelegen verkooppunt in een winkelwijk in de buurt van het stadscentrum. (Voorbeelden: Namen, Doornik, Bergen, Rijsel, Reims)

Het is de bedoeling om afvalstoffen plaatselijk te recycleren, maar om de nieuwe producten te verkopen in een grensoverschrijdend geografisch gebied dat overeenkomt met het in aanmerking komende gebied van het Interreg France-Wallonie-Vlaanderen-programma.